Druk, druk, druk...

Ik zit op mijn hotelkamer op Bonaire. Samen met vele anderen van Saba en St. Eustatius zijn we hier vandaag, donderdag 24 maart, naar toe gereisd om de komende dagen de grote onderwijsconferentie voor Caribisch Nederland bij te wonen. De vraag is even hoe zinvol dat is, maar daar zal ik na afloop wat over proberen te vertellen.
Het is de afgelopen weken erg druk geweest. Dat doe ik natuurlijk voornamelijk zelf, maar ook weer niet alleen maar. Zo lopen bezoeken door, vorige week bijvoorbeeld een inspectiedelegatie. Eigenlijk zou de hoofdinspecteur zelf ook meekomen, maar wegens gezondheidsredenen (tja, een partijtje voetbal kan heel verkeerd uitpakken) werd hij vervangen door zijn directeur toezicht. Het was best zinvol en gezellig, maar er gaat zo maar weer een dag inzitten. En afgelopen maandag kwam de minister van OCW op bezoek. Dat had ik min of meer aan mezelf te danken. In januari had ik haar in Den Haag ontmoet, en toen had ze gezegd dat ze de onderwijsconferentie had moeten afzeggen wegens drukte. De volgende dag kreeg ik een mailtje: wat ik (en collega Leen van Statia) gedaan hadden, want nu twijfelde ze weer. En een week later vertelde ze in de Eerste Kamer dat ze na de ontmoeting met enkele directeuren besloten had toch af te reizen.
De minister viel met haar neus in de boter: er waren geen lessen, maar trainingen voor jongens en meisjes apart: Girl Power en Real Men. Daar was ze erg enthousiast over. In het gesprek, natuurlijk bijgewoond door vier ambtenaren, kreeg ik nog binnen enkele minuten de 50.000 euro los waar ik nu al maanden (wegens een foutje bij OCW) op zit te wachten. “50.000 Euro? dat is toch een bedrag van niks! Zorg even dat het overgemaakt wordt”. Dat is nog eens zaken doen, nu nog kijken of we de materialen ook kunnen gaan bestellen. Na het bezoek aan de school een heuse persconferentie (met 2 journalisten en een camera), toen nog een snelle gezamenlijke lunch en hop, daar ging ze weer naar het volgende eiland.
In de weekends is het ook druk. Op zaterdag ga ik naar de broedkolonies van de keerkringvogels. Ontzettend leuk werk, al zijn de resultaten soms minder. Van de nesten die we in de cursusweek hadden gevonden en genummerd, bleken er de volgende week de meeste leeg en verlaten te zijn, eieren en kuikens verdwenen. Die kolonie ligt vlak naast de vuilstort waar het wemelt van de ratten en katten. Mogelijk heeft onze aanwezigheid de week ervoor ook voor verstoring gezorgd, of heeft het de attentie van de nestrovers getrokken, dus blijf ik daar een maandje weg. Om te controleren of het verlies van legsels inderdaad aan de katten en/of ratten te wijten kan zijn, ben ik naar een andere helling overgestapt, verder van de vuilstort vandaan. De afgelopen weken heb ik daar nesten gezocht en in kaart gebracht, nog zonder ze al te veel te verstoren, dus geen beesten ervan afgehaald. Om de vaardigheid niet te verliezen heb ik afgelopen zaterdag een nest, dat buiten de rest van de kolonie ligt, wel geinspecteerd. Dat is in je eentje niet eenvoudig. De volwassen vogel ging enorm te keer, lastig als je zijn snavelmaten moet opmeten. Hij (of zij) bleek op een ei te zitten, dat over ca. een week moet uitkomen. Om dat te bepalen gebruik je een leuke methode: je legt het ei in een bak met (zoet) water, en aan de positie die hij inneemt kun je aflezen hoe oud hij is. Aangezien de broedduur bekend is (ongeveer 43 dagen), kun je berekenen wanneer het ei ongeveer uit moet komen. Met het pakken van de oudervogel, het meten, ringen, opmeten van het ei en zo ben je wel even bezig. Ik moet nog zien hoe dat gaat als ik dat bij de nesten die dichter op elkaar zitten ga doen.
Afgelopen zondag nog even de berg opgegaan, om te kijken of een bepaalde orchidee die op een oude boom op de top groeit al bloeide. Nog niet. Maar op de terugweg vond ik wel weer een nieuwe orchideeensoort voor Saba. Dit keer eentje waar ik de naam niet van kan vinden, omdat hij niet van naburige eilanden bekend is. Een expert aan wie ik foto’s stuurde kon het ook niet meteen zien. Het is dan ook (weer) een piepklein gevalletje. Die expert komt trouwens komende week naar Saba, om het onderzoek van de in november overleden lokale orchideeenman over te nemen. En daarbij ga ik natuurlijk ook weer assisteren. Wat dat betreft komt het dus niet uit dat ik er dit weekend niet ben, maar ik zal komende week wel na school een aantal keren met hem afspreken.
De week erop komen twee mensen van mijn oude duikclub op vakantie, dus gaan we die zondag samen duiken. Maar eerst de conferentie nu vrijdag en zaterdag. Op maandag blijf ik hier voor een overleg met de nieuwe schoolcoach, en op de zondag kan ik dan mooi hier een duikje maken. Kortom, ik verveel me nog steeds niet.