Herfst
Door: michielboeken
Blijf op de hoogte en volg Michiel
06 Oktober 2010 | Nederland, Amsterdam
Zo, ik ben weer terug op Saba. Na ruim 5 weken Nederland vloog ik op 3 oktober weer hierheen. Dat verliep voorspoedig, alleen hadden ze mijn koffer in Sint Maarten laten staan. Omdat het vliegtuigje doorvloog naar St. Eustatius was hij vrij vol, en lieten ze dus wat bagage achter. Dat bleek natuurlijk pas toen de koffers uitgeladen werden. Gelukkig had ik mijn koffer met trombones tot bij het vliegtuig bij me gehouden, en was die er dus wel. Later werd gebeld dat de koffer met de volgende vlucht was aangekomen. Maar omdat het vliegveld toen meteen sloot, kon ik ‘m de volgende dag pas ophalen.
Robert, de huisbaas, haalde me af en bracht me naar het huis in the English Quarter. Daar maakte ik kennis met mijn bovenbuurvrouw, met wie ik de rest van de middag zat te kletsen. In een uurtje zag ik meer kolibries dan ik in de 5 weken in augustus samen had gezien. Alle drie Sabaanse soorten vliegen in de tuin en komen drinken uit de birdfeeders met suikerwater. Aan het eind van de middag ging ik nog naar een lezing over het (afwezige) strand van Wells Bay, in het kader van de wetenschapsmaand Sea & Learn, die hier elk jaar in oktober gehouden wordt. En toen was ik, na 20 uur, wel aan wat slaap toe.
Het weer is in de tussentijd wel wat anders geworden. Orkaan Earl heeft toch wat meer huisgehouden dan ik in Nederland begrepen had: volgens de verhalen leek het erop dat er een soort ontbladeringsmiddel was langsgetrokken. Nu, 5 weken later, is daar niet veel meer van te zien. Sommige grote planten of bomen zijn er niet meer, maar verder zit alles weer stevig in het blad, zijn er al weer nieuwe bananenbomen aangegroeid en hangen er bloemen en vruchten. Maar in het huis is het behoorlijk vochtig en ruikt het naar schimmel. Dat zat ook wel hier en daar in de duiktas met mijn spullen die ik hier had achtergelaten.
Zondag zaten we nog lekker buiten, maar sinds maandag regent het erg veel. En niet, zoals ik in Nederland nog optimistisch vertelde, met buien van 5 minuten en daarna weer zonneschijn. Tropische storm Otto is zich aan het ontwikkelen, en dat gaat met veel regen, wind en onweer gepaard. Vooral in The Bottom, waar ik maandag de auto ophaalde, kwam zoveel water langs de weg naar beneden dat het een aardige rivier leek. Toen ik op een iets minder heftig moment naar de auto holde kwam het water tot mijn enkels… Het autorijden is dan ook niet zo eenvoudig, zeker niet als blijkt dat de remvloeistof erg snel weglekt. Het lijkt er dus op dat ik de komende dagen zonder auto zal zitten, want de garage heeft pas dinsdag tijd. Zonder regenkleding kan dat nog een natte bedoenig worden.
Vandaag, dinsdag, waren alle vluchten op Saba afgelast, en ook St. Maarten schijnt gesloten te zijn. Dat kan nog wel eens een paar dagen verlengd worden. In Haarlem was mij al verteld dat beide vliegvelden in de top 3 van gevaarlijkste vliegvelden ter wereld stonden. Ik kon me daar, afgezien van de korte landingsbaan hier en de baan die vlak achter het strand op St. Maarten begint, niet zoveel bij voorstellen, maar hoorde de afgelopen dagen toch wat andere verhalen. Zo vertelden meerdere mensen dat ze in de afgelopen weken pas bij de derde of vierde poging waren geland, waarbij zijwinden het toestel flink uit balans brachten. Er was veel geschreeuwd en gehuild. Ik denk dat ik maar even wacht tot het orkaanseizoen over is voor ik het eiland afga.
Nieuwe foto’s heb ik nog niet gemaakt, daarom maar wat beelden van het vliegverkeer uit augustus.
Saba vanuit het vliegtuig. Vooraan Flat Point met het vliegveld, daarachter Lower en Upper Hells Gate, en links op de rand Windwardside. De huisjes daar vlak voor vormen the English Quarter.
Landing op Saba. Bij rustig weer een eitje.
Een landing op St. Maarten. Waar de landingsbaan begint is het ruim 2 m. hoge hek rond het vliegveld een meter lager…
St. Maarten: klaar voor de start. Als een straalvliegtuig z’n motoren open zet, waaien de badgasten links met strand en al de zee in…
Rond begin van de start- en landingsbaan. Daar wordt met deze borden ook wel voor gewaarschuwd…
St. Maarten vanuit de lucht. Behoorlijk volgebouwd.
Robert, de huisbaas, haalde me af en bracht me naar het huis in the English Quarter. Daar maakte ik kennis met mijn bovenbuurvrouw, met wie ik de rest van de middag zat te kletsen. In een uurtje zag ik meer kolibries dan ik in de 5 weken in augustus samen had gezien. Alle drie Sabaanse soorten vliegen in de tuin en komen drinken uit de birdfeeders met suikerwater. Aan het eind van de middag ging ik nog naar een lezing over het (afwezige) strand van Wells Bay, in het kader van de wetenschapsmaand Sea & Learn, die hier elk jaar in oktober gehouden wordt. En toen was ik, na 20 uur, wel aan wat slaap toe.
Het weer is in de tussentijd wel wat anders geworden. Orkaan Earl heeft toch wat meer huisgehouden dan ik in Nederland begrepen had: volgens de verhalen leek het erop dat er een soort ontbladeringsmiddel was langsgetrokken. Nu, 5 weken later, is daar niet veel meer van te zien. Sommige grote planten of bomen zijn er niet meer, maar verder zit alles weer stevig in het blad, zijn er al weer nieuwe bananenbomen aangegroeid en hangen er bloemen en vruchten. Maar in het huis is het behoorlijk vochtig en ruikt het naar schimmel. Dat zat ook wel hier en daar in de duiktas met mijn spullen die ik hier had achtergelaten.
Zondag zaten we nog lekker buiten, maar sinds maandag regent het erg veel. En niet, zoals ik in Nederland nog optimistisch vertelde, met buien van 5 minuten en daarna weer zonneschijn. Tropische storm Otto is zich aan het ontwikkelen, en dat gaat met veel regen, wind en onweer gepaard. Vooral in The Bottom, waar ik maandag de auto ophaalde, kwam zoveel water langs de weg naar beneden dat het een aardige rivier leek. Toen ik op een iets minder heftig moment naar de auto holde kwam het water tot mijn enkels… Het autorijden is dan ook niet zo eenvoudig, zeker niet als blijkt dat de remvloeistof erg snel weglekt. Het lijkt er dus op dat ik de komende dagen zonder auto zal zitten, want de garage heeft pas dinsdag tijd. Zonder regenkleding kan dat nog een natte bedoenig worden.
Vandaag, dinsdag, waren alle vluchten op Saba afgelast, en ook St. Maarten schijnt gesloten te zijn. Dat kan nog wel eens een paar dagen verlengd worden. In Haarlem was mij al verteld dat beide vliegvelden in de top 3 van gevaarlijkste vliegvelden ter wereld stonden. Ik kon me daar, afgezien van de korte landingsbaan hier en de baan die vlak achter het strand op St. Maarten begint, niet zoveel bij voorstellen, maar hoorde de afgelopen dagen toch wat andere verhalen. Zo vertelden meerdere mensen dat ze in de afgelopen weken pas bij de derde of vierde poging waren geland, waarbij zijwinden het toestel flink uit balans brachten. Er was veel geschreeuwd en gehuild. Ik denk dat ik maar even wacht tot het orkaanseizoen over is voor ik het eiland afga.
Nieuwe foto’s heb ik nog niet gemaakt, daarom maar wat beelden van het vliegverkeer uit augustus.
Saba vanuit het vliegtuig. Vooraan Flat Point met het vliegveld, daarachter Lower en Upper Hells Gate, en links op de rand Windwardside. De huisjes daar vlak voor vormen the English Quarter.
Landing op Saba. Bij rustig weer een eitje.
Een landing op St. Maarten. Waar de landingsbaan begint is het ruim 2 m. hoge hek rond het vliegveld een meter lager…
St. Maarten: klaar voor de start. Als een straalvliegtuig z’n motoren open zet, waaien de badgasten links met strand en al de zee in…
Rond begin van de start- en landingsbaan. Daar wordt met deze borden ook wel voor gewaarschuwd…
St. Maarten vanuit de lucht. Behoorlijk volgebouwd.
-
06 Oktober 2010 - 16:06
Mirjam:
Ha Michiel, fijn meteen zo'n eerste bericht! Veel sterkte met het je opnieuw ingraven in de bergen werk daar... Volgens de berichten wordt het weer bij jou spoedig anders; hier zal het er niet veel beter op worden!
alle goeds -
06 Oktober 2010 - 17:31
Frans:
Mooi verslag, Michiel. Fijn dat je er bent en succes met je eerste werkzaamheden! -
06 Oktober 2010 - 18:43
Mike:
Hoi Michiel, goed te kunnen lezen hoe het met je gaat op Saba! Heb je helaas niet meer gezien voor je wegging, dus nu maar via het internet: heel veel succes, plezier en interessants gewenst. -
06 Oktober 2010 - 18:50
Veronica :
hoi michiel, wat leuk om zo op de hoogte te kunnen blijven van jouw leven en werken op Saba!
Naast de uitdaging op school kun je er vast enorm genieten van de prachtige dierenwereld in en boven water.Heel veel succes, en vergeet niet te genieten!
groet V en WCo -
06 Oktober 2010 - 19:07
Paul Jan:
Gezellig verhaal. Hopelijk is de schimmel weg en waait je pruik niet af. Vanavond op ons journaal een item over 10/10/10 op St.Eustatius. Bewoners zijn niet erg enthousiast: belasting, homohuwelijk, abortus, euthanasie. Ben benieuwd hoe eea ontvangen wordt op jouw rots. Wellicht iets voor een volgend reisverslag?
Vandaag was je invloed merkbaar in ons schooltje: nieuwe vaklesroosters werden uitgedeeld. De deur van je kamertje is en blijft dicht. Misschien open je het over 10 maanden en komt het stof je tegemoet. All the best met je auto en pupils!! -
06 Oktober 2010 - 22:30
Lidewij:
Hey paps!
Blijf jij inderdaad voorlopig nog maar even op het eiland! Leuk verhaal weer! Maar kan het zijn dat ik maar 1 foto zie? -
08 Oktober 2010 - 11:51
Ilse:
Hoi Michiel,
Ik heb je helaas niet meer gezien op school. Dan maar op deze manier, heel veel succes en een mooie tijd op Saba gewenst.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley