Eindejaarsdrukte

Ik zag dat ik al meer dan een maand niet meer een stukje heb ingeleverd. Het is ook wel tamelijk druk, en hoe dichter we naar de zomervakantie toekruipen, hoe drukker het wordt. Dat is niets nieuws, maar soms wel lastig. Er moet nog zo ontzettend veel geregeld worden, en overal gaat het zeer traag.
Vacatures invullen bijvoorbeeld. Uiteindelijk had ik toch zeker 5 van de 6 vacatures ingevuld, maar door de magere salarissen haken er ook weer een paar af. Ik denk trouwens helemaal niet dat juist voor deze mensen het salaris zo ontzettend mager was, maar in sommige landen proberen ze werkelijk overal het onderste uit de kan te halen. Wie weet loopt het nog goed af.
Dat geldt hopelijk ook voor alle subsidies die ik wil hebben. We moeten een PraktijkOnderwijs-klas opzetten, maar hebben nog steeds niet gehoord of we het geld dat daarvoor nodig is ook krijgen. Hetzelfde met (voorbereidend) beroepsonderwijs. Er wordt nu een gebouw gerenoveerd voor de techniekafdeling, maar of we het geld krijgen om gereedschap en materialen aan te schaffen moet nog blijken. Zo zijn er nog een aantal van dat soort projecten. Door voortdurende wisseling van mensen, zoekrakende emails, drukte bij iedereen schiet het niet erg op. Over twee weken begint de zomervakantie, en dan moeten er binnen de school ook verbouwingen plaatsvinden, maar of dat kan gebeuren en wie dat dan moet betalen is ook niet duidelijk. Ondertussen moet ik nog steeds elke beslissing aan het bestuur voorleggen, want met het mandateren van de directeur schiet het ook niet op.
En dan moeten ook zaken als een schoolgids geregeld worden. Afgelopen jaar is die niet verschenen: die van het jaar ervoor stond zo vol met fouten, achterhaalde regelingen enz., dat ik die die niet wilde kopieren. Maar nu moet er toch wel wat komen, en mijn Engels is nog niet zo dat ik dat even uit mijn mouw schud.
De afgelopen tijd ben ik bezig geweest met de invoering van twee afzonderlijke stromen voor de hogere klassen: naast een (echte) Academical stroom ook een Vocational, en dan ook in de Academical stroom enkele pakketten. Dat was noodzakelijk, want afgelopen jaar kwamen met de tamelijk vrije pakketkeuze vervelende taferelen voor, zoals een klas van 11 leerlingen, van wie 4 Beeldende Kunst hadden gekozen. Doordat er niets tegen elkaar weggeroosterd kon worden, was uiteindelijk de enige mogelijkheid om die 4 leerlingen in 2 groepjes van 2 les te geven. Nou kon dat op zich vrij makkelijk doordat alle leraren full time aangesteld zijn, ook als ze maar 20 uur lesgeven. Daardoor kon de leerkracht natuurlijk “gratis” een extra groepje hebben, maar handig is het niet. Maar (sommige) ouders vinden het maar niks: ik beperk de mogelijkheden van de kinderen, zie je wel, het draait alleen maar om geld, van zulk soort reakties. Daarbij is het aanzien van beroepsonderwijs erg laag bij veel Sabanen, en sturen sommigen hun kind liever naar familie op een ander eiland dan ‘m naar de Vocational afdeling te laten gaan.

En in de weekends is het niet minder druk. Al “mijn” keerkringvogelnesten zijn inmiddels mislukt. Bij het installeren van een camera bij het laatste bezette nest vond ik echter een nieuw nest. Dat was fijn, want dat “laatste” nest was eigenlijk niet op de foto te krijgen, zat ca. 1,5 m. onder een rotsblok. Het nieuwe nest lag open en bloot, en was dus erg fotogeniek. De camera maakt elke minuut een foto, van ’s ochtends als het licht wordt tot ’s avonds als het donker wordt. Probleem is dat dat wel erg veel geheugenruimte kost. Door de kaart uit mijn eigen toestel te gebruiken had ik berekend net een week te kunnen dekken. Dat bleek niet het geval: behalve geheugen kost het ook veel stroom, en de 4 batterijen die erin moeten blijken na zo’n 3 dagen leeg te zijn. Dus ga ik nu ook maar halverwege de week na school de helling op. Het ei waar de vogel opzit moet over een week of twee uitkomen, en ik neem aan dat het kuiken dan binnen enkele dagen opgegeten zal zijn. Dat past allemaal net voordat ik naar Nederland vertrek. Als ik dan de onverlaat die kuikens eet ook nog kan vastleggen, heeft het ook nog zin. Helaas valt te verwachten dat de kuikens juist ’s nachts worden verorberd. Maar misschien gaat het in beeld brengen volgend jaar beter: na een gesprek met iemand van Vogelbescherming wordt er gedacht over een geavanceerdere camera die ook ’s nachts beelden geeft en niet afhankelijk is van batterijtjes. De beelden die ik nu krijg geven wel een intiem inkijkje in het dagelijks leven van een broedende keerkringvogel. Die blijkt vaak de hele dag op zijn of haar ei te zitten, verlaat nauwelijks het nest, krijgt nauwelijks bezoek en wordt nauwelijks afgelost. Dat nauwelijks betekent in alle gevallen: eens in de paar dagen. Waarschijnlijk nemen ze het er ’s nachts van, maar zo intiem ben ik dus nog niet.
En naast de vogels kosten de orchideeen ook erg veel tijd. Voor het project dat ik uitvoer meet ik elke bloem, en vervolg die voor het geval er ook nog zaad gezet wordt. Dat betekent wekelijks de bloemen afgaan om te meten, nieuwe knoppen te merken, en soms ook weer nieuwe planten te vinden. Maar hoe meer planten ik vind, hoe meer ik te controleren heb. Waar je het al niet druk mee kan hebben...

Ik zal kijken of ik voor vertrek naar Nederland (op 5 juli) nog een keer wat kan schrijven. Je weet maar nooit.