Het nieuwe jaar

Mag ik een ieder nog een voorspoedig nieuwjaar toewensen? Ik geef toe, het is een beetje overtijd, maar het is nog januari, en beter laat dan nooit. Voor wie ‘m niet persoonlijk gekregen heeft zal ik een van mijn kerstkaartjes toevoegen. Eerlijk gezegd is hij een beetje dubbelzinnig. Natuurlijk draagt zo’n net uitgekomen piepkuikentje veel beloftes met zich mee. Ik wist alleen al wel dat dit kuiken niet ouder zou worden dan een week, omdat hij op de verkeerde helling uit het ei gekropen is. Hoewel ik vorige week ook wel een paar kuikens aantrof die ouder dan 4 dagen waren, sneuvelt nog steeds 100% in de eerste week van hun leven. Van de ca. 25 bezette nesten aan de zuidkant van het eiland zijn de afgelopen maand tenminste 15 kuikens verdwenen. En als de ouders die op een nest zonder ei zaten toen ik begon daarvoor al hun jong hebben verloren, zijn dat er nog veel meer. Gelukkig gaat het er aan de andere kant beter aan toe. “Nadeel” is wel dat ik nu nog veel meer werk heb: elke zaterdagochtend de nesten aan de zuidkant, en de hele zondag aan de oostkant. Nou ja, blijft de zaterdagmiddag over om het huis schoon te maken of, zoals vandaag, even naar de top van de berg om wat orchideeen na te lopen. Vlak voor de kerst vond ik daar weer een nieuwe soort (Cranichis muscosa voor de liefhebber).

Het was wel weer leuk om met kerst in Nederland te zijn. In het verleden had ik jaarlijks wat last van de kerstvakantie: het lijkt zo lang, in twee weken kun je van alles doen, maar je komt komt aan niks toe omdat er voortdurend feestdagen zijn. Dit keer had ik me daar aardig op ingesteld, en dus hoefde ik alleen maar te genieten van het weerzien van alle familie, logeren van de kleinkinderen enz. Maar het was wel koud! De eerste dagen droeg ik de allerdikste trui die ik heb, terwijl het niet eens vroor.

Wat klimaat betreft ging ik met plezier weer terug naar Saba. Maar toch ook met wat andere gevoelens. Een grote groep (7 van de 19) leraren was de laatste schooldag al op vakantie gegaan door zich ziek te melden, en die hadden van mij een brief daarover gekregen. Daarop kreeg ik zulke beledigende en min of meer bedreigende reakties, dat het niet leuk was. En het bestuur hulde zich geheel in stilzwijgen. Kortom: de eerste schoolweek was de sfeer om te snijden. Pas afgelopen donderdag werd in een bestuursvergadering duidelijk dat het bestuur in principe wel achter mij staat, maar bang was om iets verkeerds te doen en dus eerst juridisch advies heeft ingewonnen. Nou ja, hopelijk is het over een week allemaal uitgepraat en opgelost.
Het nieuwe techniekgebouw is nu (misschien) echt klaar. Nadat de opleverdatum verschoof van 1 augustus naar 3 september, vervolgens half oktober, 12 december en toen toch definitief 6 januari, kreeg ik na de vakantie bericht dat we er wel in mochten, maar de echte oplevering op 20 januari zou zijn. Inmiddels hebben we alle meubilair en gereedschap overgebracht, maar of het gebouw echt klaar is en aan ons overgedragen wordt, hoop ik maandag te horen. Daar moet je dan zelf achteraan. Dezelfde aannemer heeft nu opdracht gekregen om het nieuwe politiebureau te gaan bouwen. Heel Saba spreekt er schande van, en allerlei winkels willen niet meer aan hem leveren omdat hij z’n rekeningen niet betaalt...

Nou, morgen me weer een lange dag in de nesten werken, dus vroeg naar bed.